Wierzyć, gdy cudów brak

Czwartek, XI Tydzień zwykły, Rok C, II

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

Jezus mówił tłumom o królestwie Bożym, a tych, którzy leczenia potrzebowali, uzdrawiał. Dzień począł się chylić ku wieczorowi. Wtedy przystąpiło do Niego Dwunastu, mówiąc: «Odpraw tłum; niech idą do okolicznych wsi i zagród, gdzie mogliby się zatrzymać i znaleźć żywność, bo jesteśmy tu na pustkowiu». Lecz On rzekł do nich: «Wy dajcie im jeść!» Oni zaś powiedzieli: «Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i zakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi». Było bowiem mężczyzn około pięciu tysięcy.
Wtedy rzekł do swych uczniów: «Każcie im rozsiąść się gromadami, mniej więcej po pięćdziesięciu». Uczynili tak i porozsadzali wszystkich.
A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy nad nimi błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali tłumowi. Jedli i nasycili się wszyscy, a zebrano jeszcze z tego, co im zostało, dwanaście koszów ułomków.

(Łk 9, 11b-17)

Przy Jezusie jest mnóstwo ludzi, znów go szukają, nie pozwalają odejść. Piękny obraz. Ale jeszcze piękniejsze jest to, że Jezus w tej wielkiej liczbie ludzi, nie zapomina o Apostołach. Jest na nich skupiony, aby im oczy tworzyć, aby im coś pokazać poza chlebem, którego zbiorą wiele ułomków. Uczniowie, choć widzieli tyle znaków i cudów dalej myślą po ludzku nie po ewangelicznemu. Zastanawiają się, kalkulują, liczą. Mają przed sobą Boga, a oni martwią się brakiem chleba. Jezus ich przemienia w wielkim tłumie o którym też nie zapomina i cudownie karmi wszystkich.

Trwamy w radości dzisiejszej Uroczystości. Bóg wychodzi do naszego życia, do naszej codzienności, do naszych domów, ulic po to aby pokazać, że jest w tym wszystkim obecny.

Ale gdy brak znaków i cudów to co wtedy…….. Warto zobaczyć Boga, który odziera nas z pragnień udowadniania, że On jest, żyje i działa.

——————————-

ks. Jakub Dudek MS – katecheta w parafii Kobylanka

——————————-