Czwartek, V Tydzień Wielkiego Postu, Rok C, II
Jezus powiedział do Żydów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ktoś zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki».
Rzekli do Niego Żydzi: «Teraz wiemy, że jesteś opętany, Abraham umarł, i prorocy – a Ty mówisz: „Jeśli ktoś zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki”. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego, Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kimże Ty siebie czynisz?»
Odpowiedział Jezus: «Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, co otacza Mnie chwałą, o którym wy mówicie: „Jest naszym Bogiem”. Lecz wy Go nie poznaliście. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy kłamcą. Ale Ja Go znam i słowo Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał go i ucieszył się».
Na to rzekli do Niego Żydzi: «Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?»
Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem».
Porwali więc kamienie, aby rzucić w Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.
(J 8, 51-59)
„Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem». Porwali więc kamienie, aby rzucić w Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.”
Wypowiedź Jezusa nie tylko potwierdza Jego preegzystencje, ale dodaje coś, co spowodowało, że Jego rozmówcy podnieśli kamienie, aby Go ukamienować za bluźnierstwo. Już wcześniej pytali Jezusa: „Czy Ty jesteś większy od ojca naszego, Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kimże Ty siebie czynisz?” To była ich reakcja na inne bulwersujące słowa Jezusa z początku dzisiejszej ewangelii według św. Jana: „Jezus powiedział do Żydów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ktoś zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki»” Obietnica Jezusa o nie zaznaniu śmierci przez tych, którzy zachowują naukę Jezusa wydawała im się niezrozumiała. Jak człowiek śmiertelny może dawać taką obietnicę nawet Abraham ich protoplasta nie dawał takiej obietnicy, czy któryś z proroków. Wszyscy oni spoczywają w grobach od dawna, dlatego pełni zdumienia pytają Jezusa o tym kim się On czyni skoro takie obietnice daje.
Jezus zgadza się ze swoimi rozmówcami i mówi, że gdyby te Jego słowa były bez pokrycia to byłoby to samochwalstwo, jednak On odwołuje się do innego świadectwa, jest to świadectwo Ojca: „Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, co otacza Mnie chwałą, o którym wy mówicie: „Jest naszym Bogiem.” W dalszych słowach potwierdza Swoją szczególną relację z Bogiem Ojcem, bo mówi, że Go zna. Jezus kończy w szczególnych słowach odwołując się jak przypuszczają Bibliści do narodzin Izaaka i radości Abrahama: „Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał go i ucieszył się.” Samo słowo ‘Izaak’ oznacza ‘śmiech’, bo rzeczywiście Abraham śmiał się, kiedy usłyszał obietnice potomstwa przez Boga, i pytał się siebie czy to możliwe aby z niego człowieka starego i jego starej żony mógł się jeszcze narodzić jakiś potomek.
Możemy jednak te słowa Jezusa o tym, że Abraham ujrzał Jego dzień i ucieszył się odnosić nie tylko do chwili narodzin Izaaka, ale także do szczególnego momentu w życiu Abrahama i Izaaka; był to moment ofiarowania Izaaka na wzgórzu Moria wedle życzenia Boga. Jak podaje list do Hebrajczyków, w którym autor chwali wiarę Abrahama: „Pomyślał bowiem, iż Bóg mocen wskrzesić także umarłych, i dlatego odzyskał go, jako podobieństwo (śmierci i zmartwychwstania Chrystusa).” (Cytat z Biblii Tysiąclecia) Jak podaje ten list Abraham naprawdę wierzył w zmartwychwstanie, że Bóg wskrzesi Izaaka, skoro z niego obiecał Abrahamowi potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie. Dlatego Chrystus mógł się odwoływać do tego momentu mówiąc o Swoim Dniu, jako Dniu Zmartwychwstania.
Chciejmy w tym Wielkim Poście naśladować wiarę Abrahama, abyśmy wraz z nim mogli dotrzeć na wzgórze Kalwarię i rozradować się Dniem Chrystusa.
——————————-
ks. Waldemar Śmiałek MS
——————————-
3-5 luty - Kurs Nowe życie z Bogiem
10–12 luty - Rekolekcje dla porzuconych
10-12 luty - Rekolekcje Trzeźwościowe
16-19 luty - Rekolekcje o spowiedzi z możliwością spowiedzi generalnej
3-5 marzec - Rekolekcje o miłosiernym Ojcu
21-23 kwiecień - Rekolekcje dla małżeństw niesakramentalnych