Uwolnieni z grzechów

Wtorek, Oktawa Narodzenia Pańskiego, Rok C, II

Święto świętych Młodzianków, męczenników

Gdy Mędrcy odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: „Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić”.
On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda. Tak miało się spełnić słowo, które Pan powiedział przez Proroka: „Z Egiptu wezwałem Syna mego”.
Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał oprawców do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców.
Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza: „Krzyk usłyszano w Rama, płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma”.

(Mt 2, 13-18)

Jednym z najbardziej przerażających bólów jest utrata dziecka. Kto potrafi wyrazić ból takiej matki, która straciła swoje dziecko. Opis zabijania niewinnych dzieci w dzisiejszej Ewangelii bardzo mocno dotyka. Dlaczego tak się stało? Ponieważ istnieje grzech. Widzimy, że grzech, który popełniamy ma wpływ nie tylko na nasze życie, lecz także na życie innych.

Dlatego w pierwszym czytaniu z listu Jana Apostoła czytamy, że „jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie okłamujemy”. Ten ból i niepokój, który odczuwamy świadczy o grzechu.

Właśnie dlatego Jezus przychodzi na świat, aby nas uwolnić z grzechów. Dlatego potrzebujemy zobaczyć grzech w naszym życiu, aby móc go oddać Jezusowi, który jest Miłością, żeby miłość weszła w miejsca, gdzie jest jej brak.

Chryste, dzisiaj proszę Cię daj mi odkryć te miejsca, gdzie nie potrafię miłować i umieć oddać je Tobie, aby Miłość tam weszła.

——————————-

ks. Eduard Wasylenko – neoprezbiter z diecezji kamieniecko-podolskiej na Ukrainie

——————————-