Spotkaj się z Bogiem taki jaki jesteś

Niedziela, XXX Tydzień zwykły, Rok C, II

Jezus opowiedział niektórym, co dufni byli w siebie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść:
«Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: „Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie: zdziercy, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam”.
A celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi, mówiąc: „Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!”
Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony».

(Łk 18, 9-14)

Czytając dzisiejszą Ewangelię możemy pomyśleć: dlaczego właściwie faryzeusz jest pokazany jako niewłaściwy przykład a celnik tak? Faryzeusz nie jest co prawda wzorem pokory, ale zakładamy że rzeczywiście jest tak jak mówi: jest prawowierny, wypełnia nakazy i przy tym dziękuje Bogu, że nie zszedł na złą drogę jak inni (chociażby siedzący niedaleko celnik).

Gdyby życie ludzkie polegało na byciu poprawnym i ugrzecznionym na pewno postawa izraelskiego duchownego mogłaby być wzorem dla innych. Jezusowi jednak nie o to chodzi. To nie jest cel Jego przyjścia: aby w życiu wszystko było poukładane, abyśmy doskonale wypełniali nakazy. Jezus pragnie, aby nasza relacja z Bogiem była prawdziwa. Nawet jeśli w tym momencie w naszym życiu nie dzieje się dobrze (jak u celnika), On pragnie spotkać się z nami, takimi jaki jesteśmy i wejść w żywy pełen zrozumienia i miłości dialog. Dla faryzeusza nie jest to priorytetem. Mało tego, jego postawa uniemożliwia wręcz intymną relację ze Stwórcą. To celnik bije się w piersi (wskazuje na swoje serce), wylewa przed Bogiem wszystko co czuje i dzięki temu może otrzymać to co najcenniejsze – prawdziwą relację ze Stwórcą. Jezus dobrze wie, że jego duchowość może rozwijać się bezpiecznie. Przyjdzie czas kiedy również życie moralne wyjdzie na prostą, ale będzie to owoc tego niezwykłego spotkania a nie samodoskonalenia.

Prośmy o serce pokorne a więc prawdziwe i przyznające się do swojego obecnego stanu, abyśmy mogli spotkać się z Mistrzem tacy jacy jesteśmy.

——————————-

ks. Piotr Grudzień MS – duszpasterz w Rzeszowie

——————————-