Słowa Twe Panie

Poniedziałek, XI Tydzień Zwykły, Rok A, II

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: „Oko za oko i ząb za ząb!” A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu: lecz jeśli cię ktoś uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz. Zmusza cię ktoś, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące. Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie».

(Mt 5, 38-42)

“Twoje słowo jest pochodnią dla stóp moich, Panie, i światłem na mojej ścieżce“

Ta piękna aklamacja poprzedza słowa dzisiejszej Ewangelii. Słowa niełatwe dla człowieka każdej epoki i każdego wieku. To kolejny fragment obszernego Kazania na Górze, w którym Jezus daje wskazówki uczniom, jak mają Go naśladować, aby osiągnąć życie wieczne.

Nowość tego co głosi Jezus znacznie bardziej przekracza starotestamentalne prawo “oko za oko i ząb za ząb“. Mówi bowiem, że gdy ktoś uderzy cię w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. Nie opieraj się złemu. Jakie to trudne, gdy szuka się sprawiedliwości w tym świecie, gdy doznaje się cierpienia i niesprawiedliwości.

Kto chce… wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz….. Daj temu kto cię prosi i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie. Jakie to trudne w realiach naszej codzienności.

Słowo Pana jest światłem rozświetlającym mroki naszego życia, to słowo nadziei. Ludzkim wysiłkiem nie jesteśmy w stanie tak żyć i tak postępować, aby budować Boże Królestwo, tu na ziemi, aby osiągnąć Niebo, aby być Jego świadkami.

Bóg – Stwórca człowieka, troszczy się o nas. Posłał swojego Syna, który nas Odkupił, umarł za nasze grzechy, poprzez swoje cierpienie. Jezus karmi nas swoim Ciałem w Sakramencie Eucharystii. Jedna z Ojcem w Sakramencie Pokuty, abyśmy mogli jednać się z braćmi. Posyła Ducha Świętego, jako Dar i pomoc człowiekowi.

Co mógł więc człowiek zrobić od siebie? Wołać z ufnością, jak dziecko – Abba, Ojcze! Ufać w Jego niezgłębione Miłosierdzie i Miłość, która oczekuje naszej miłości i pragnienia zjednoczenia z Nim.

“Bóg sam wystarczy” – mówiła św. Teresa z Avila. Wyzwala z lęku, napełnia serce radością, dodaje odwagi w wypełnianiu Jego woli. Panie przymnóż nam wiary!

——————————-

ks. Zbigniew Wal MS – duszpasterz Centrum Pojednania w Dębowcu

——————————-