Słowa nawrócenia

Niedziela, II Tydzień Adwentu, Rok A, I

W owym czasie pojawił się Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: «Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie». Do niego to odnosi się słowo proroka izajasza, gdy mówi: «Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, dla Niego prostujcie ścieżki!»
Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem były szarańcza i miód leśny. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy. A gdy widział, że przychodziło do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im:
«Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: „Abrahama mamy za ojca”, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. Już siekiera jest przyłożona do korzenia drzew. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma on wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».

(Mt 3, 1-12)

Dlaczego Jan Chrzciciel głosi słowo nawrócenia na Pustyni Judzkiej? Czy nie lepiej byłoby w Jerozolimie, gdzie łatwiej mógłby trafić do większej ilości słuchaczy? To miejsce ma bardzo ważne znaczenie. Tu wypełnia się proroctwo zapowiedziane w Starym Testamencie (Iz 40). I tu dokonuje się nowe wyjście z niewoli. Jak kiedyś Izraelici wychodzili z Egiptu przez pustynie, tak każdy z nas ma wyjść z własnej niewoli duchowej poprzez nawrócenie i pokutę.

Warto wybrać się na tę pustynie właściwie przygotowanym. Ewangelia daje nam konkretne wskazówki. Właściwy ubiór: „odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder”. Odpowiednie pożywienie: „szarańcza i miód leśny”. Życie ascetyczne, wyrzeczenie – najlepsze środki do przemiany serca.

Jan przypomina, że każdego z nas czeka sąd: „Już siekiera jest przyłożona do korzenia drzew. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień”. Lepiej być właściwie przygotowanym – nawrócony. Nie warto odciągać tej przemiany.

——————————-

ks. Łukasz Soczek MS – duszpasterz w parafii saletyńskiej w Rzeszowie

——————————-