Serce Boga…

Piątek, XII Tydzień zwykły, Rok C, II

Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: «Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła.
Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia».

(Łk 15, 3-7)

Dzisiejszą Ewangelię słyszymy w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Aby wejść w głębsze rozumienie tajemnicy Bożego Serca, otrzymujemy fragment z serca Ewangelii, które stanowi piętnasty rozdział Ewangelii według św. Łukasza.

Obraz Pasterza i zagubionej owcy odkrywają przed nami Dobrą Nowinę, że Serce Boga jest niespokojne dopóki nie ma przy sobie wszystkich ludzi. Widzimy tęsknotę Boga, który ciągle szuka człowieka i okazuje miłosierną miłość, która jest odpowiedzią na wszelkie ludzkie zmagania.

Czasami możemy myśleć, że nie ma Boga w moim życiu, ale to nieprawda, gdyż dzisiejsza Ewangelia uczy nas, że nie ma miejsca, gdzie Bóg by poszedł za człowiekiem.

W ten sposób działa Bóg-Dobry Pasterz, ciągle pragnie wydobywać piękno, dobro i często zatartą przez grzech godność owiec, czyli nas-ludzi, aby na nowo przywrócić nam pełnię szczęścia, czyli życia blisko Jego Serca

——————————-

ks. Maciej Wilczek MS – duszpasterz w Warszawie

——————————-