Przybliżyć Boga

Czwartek, XIII Tydzień zwykły, Rok C, I

Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. A oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Ufaj, synu! Odpuszczone są ci twoje grzechy».
Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: On bluźni.
A Jezus, znając ich myśli, rzekł: «Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem łatwiej jest powiedzieć: „Odpuszczone są ci twoje grzechy”, czy też powiedzieć: „Wstań i chodź!” Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów» – rzekł do paralityka: «Wstań, weź swoje łoże i idź do swego domu!»
On wstał i poszedł do domu.
A tłumy ogarnął lęk na ten widok, i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.(Mt 9, 1-8)

Dzisiaj wiele rodzajów paraliżu dotyka poszczególnych ludzi jak i całe społeczności czy wspólnoty Kościoła. Spróbujmy uświadomić sobie jaki rodzaj paraliżu dotyczy nas osobiście, w małżeństwie, w rodzinie, we wspólnocie kościelnej, w działalności społecznej, politycznej…

Potrzebujemy kogoś, kto na wzór Maryi z La Salette podszedłby blisko dotkniętych paraliżem, by im przynieść Boga, Jezusa. To On przywraca godność, obdarza wolnością i nadaje sens życiu. Co więcej, Pan Jezus jest tym, który ocala życie. Nasza rola jako Kościoła, wspólnoty, jest niezastąpiona – przybliżać Boga człowiekowi.

Podobnie jak Maryja dzięki swojej wierze przybliżyła – wydając Zbawiciela na świat, tak Kościół, czyli każdy z nas ochrzczonych otrzymał tę samą misję. Potrzebujemy wiary Abrahama i jego zaufania Bogu, że wbrew ludzkiej nadziei spełni On dane obietnice. Potrzeba nam wiary, która jest wędrowaniem przez życie w obecności Boga, Pana.

——————————-

ks. Antoni Skałba MS – kustosz sanktuarium w La Salette, Francja

——————————-