Prześladowani, czy „prześladowani”?

Środa, XXXIV Tydzień zwykły, Rok A, II

Wspomnienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej, dziewicy i męczennicy

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie mógł się oprzeć ani sprzeciwić.
A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie spadnie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie».

(Łk 21, 12-19)

Dzisiejsza Ewangelia zapowiada prześladowanie uczniów Jezusa z Jego powodu i Ewangelii. Jeśli sięgniemy do historii biblijnej i Kościoła, to zauważmy, że prześladowanie było obecne prawie od zawsze.

Kiedy Pan Jezus nauczał o błogosławieństwach, to jedno z nich brzmiało: „Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was…” Ważne, abyśmy potrafili rozróżnić, kiedy jesteśmy prześladowani za Chrystusa, za Dobrą Nowinę Ewangelii i wartości z niej wypływające, a kiedy z powodu naszego odejścia od niej i bycia anty-świadkami Jezusa.

W tym rozróżnieniu kryje się Dobra Nowina – jeśli odkryję, że ktoś mnie prześladuje za życie Ewangelią, to jestem szczęśliwy. Natomiast, jeśli mnie prześladują, ponieważ jestem jej zaprzeczeniem, a spodziewali się po mnie chrześcijańskiego świadectwa, to wówczas jestem zapraszany przez łaskę do zmiany życia i do nawrócenia.

W którym kryterium odnajduję się dzisiaj?

——————————-

ks. Maciej Wilczek MS – duszpasterz w Warszawie

——————————-