Pokarm dla tłumu słuchaczy

Sobota, V Tydzień zwykły, Rok A, I

Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes

W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Jezusem i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: «Żal Mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. I jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze, bo niektórzy z nich przyszli z daleka». Odpowiedzieli uczniowie: «Jakże tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?»
Zapytał ich: «Ile macie chlebów?» Odpowiedzieli: «Siedem».
I polecił tłumowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je podawali. I podali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo, i polecił je rozdać. Jedli do syta, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił.
Zaraz też wsiadł z uczniami do łodzi i przybył w okolice Dalmanuty.

(Mk 8, 1-10)

W dzisiejszym czytaniu słyszymy, że wielki tłum idzie za Jezusem. Idą trzeci dzień zasłuchani w Jego słowa. Co pragną usłyszeć? Co słyszą? Czego im brakuje?

Stwórca w sercu człowieka zapisał pragnienie Boga, pragnienie miłości i tylko On jest w stanie je wypełnić. „Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże!”

Tylko Bóg potrafi kochać w pełni i w trudnej wolności jaką nas obdarzył. W wolności naszych wyborów. To czytanie pokazuje jak bardzo Bóg troszczy się o każdego z nas. On wie czego potrzeba Jego ludowi…

Lud wędrujący przez pustynię do Ziemi Obiecanej został w drodze nakarmiony manną.

Tym razem Jezus posyła uczniów, aby nakarmili tłum. Uczniowie są zdumieni. Jak mają to uczynić? Jest tylko siedem chlebów! Jezus odmawia dziękczynienie, łamie chleb, daje uczniom, a ci podają tłumowi. Wszyscy najedli się do syta. Cud rozmnożenia… Kolejny cud, abyśmy uwierzyli, że nie trzeba „zbytnio troszczyć się o to, co będziemy jedli i co będziemy pili”. Bóg wszystko widzi i wie czego nam potrzeba.

Karmi lud chlebem na pustkowiu, poprzez swoich uczniów, a potem przyjmie ofiarę Syna, aby karmić nas Chlebem Eucharystycznym w drodze ku wieczności.

Panie, umacniaj powołanych do kapłaństwa i spraw, aby nigdy ich nie zabrakło w Kościele.

——————————-

ks. Zbigniew Wal MS – duszpasterz Centrum Pojednania w Dębowcu

——————————-