Niezwykła wymiana

Sobota, XXVII Tydzień zwykły, Rok B, I

Wspomnienie świętych męczenników Dionizego, biskupa, i Towarzyszy

Gdy Jezus mówił, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: «Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś».
Lecz On rzekł: «Tak, błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i go przestrzegają».

(Łk 11, 27-28)

Wszyscy z pewnością chcemy wieść życie szczęśliwe.
Każdy przedstawiciel rodzaju ludzkiego zgodziłby się z tym stwierdzeniem
nawet nie do końca sformułowanym.
(św. Augustyn)

W języku biblijnym określenie błogosławiony oznacza także szczęśliwy. W tym aspekcie dzisiejsza Ewangelia podpowiada nam, że szczęście ma związek z relacją do Słowa Bożego. Relacje zaś mają to do siebie, że wymagają zaangażowania. W przeciwnym wypadku obumierają. Podobnie jest więc z relacją do Słowa Bożego.

Życie podpowiada, że można być biernym lub aktywnym słuchaczem. Jeśli chcemy budować jakąkolwiek relację, aktywne słuchanie jest niezbędnym warunkiem. W relacji do Słowa Bożego aktywne słuchanie może wyrażać się w stawianiu pytań podczas lektury Pisma Świętego i pogłębianiu wiedzy biblijnej.

Drugi warunek, o którym dzisiaj słyszymy to zachowywanie Słowa. W dosłownym tłumaczeniu chodzi o sytuację, w której pasterz czuwał nieprzerwanie nad powierzoną mu trzodą owiec. Można nawet odnieść ten termin do czuwania straży wojskowej. Ważne jest przy tym, że jest to czynność nieprzerwana, wykonywana osobiście i dająca poczucie bezpieczeństwa.

Słowo Boże, które otrzymuję od Boga jest jak bezbronna owca. Bóg powierza mi swoje słowa, abym był ich pasterzem. Kiedy wykonuję to zadanie z troską i wytrwałością, następuje niezwykła wymiana. Słowo staje się moim Pasterzem! Słowo strzeże mojego życia i prowadzi mnie do miejsc, w których doświadczam błogosławieństwa, doświadczam szczęścia.

——————————-

ks. Andrzej Wierzba MS – duszpasterz w Dagenham (Anglia)

——————————-