Nie przestaje kochać

Wtorek, XXVI Tydzień zwykły, Rok B, I

Wspomnienie św. Wacława, męczennika

Gdy dopełniały się dni wzięcia Jezusa z tego świata, postanowił udać się do Jeruzalem, i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i weszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by przygotować Mu pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jeruzalem.
Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: «Panie, czy chcesz, byśmy powiedzieli: Niech ogień spadnie z nieba i pochłonie ich?» Lecz On, odwróciwszy się, zgromił ich. I udali się do innego miasteczka.

(Łk 9, 51-56)

Jezus zdążając do Jerozolimy przechodzi obok pewnego miasteczka samarytańskiego, którego mieszkańcy go nie przyjmują. Uczniowie w odwecie zapragnęli zniszczenia tych mieszkańców. Samarytańskie miasta były lekceważone prze Żydów, ponieważ zmieszały się z innymi narodami straciwszy swoją bliskość z Bogiem.

Ciekawe jest to, że Jezus wysłał przed sobą posłańców. Ci zamiast obwieszczać przyjście zbawiciela pragną zguby mieszkańców, ponieważ oni nie przyjęli ich. Zauważmy, jak często nasze dobre uczynki lub dobre pragnienia szybko się kończą dlatego, że zostały odrzucone i nagle nasza miłość zamienia się w nienawiść. Natomiast miłość Jezusa nie jest uwarunkowana. On nawet wtedy, kiedy zostaje odrzucony, nie przestaje kochać! Jezus pragnie, abyśmy miłowali taką miłością, która nie narzuca się, lecz zostawia wolność.

Kiedy tak kochamy, dopiero wtedy stajemy się prawdziwymi świadkami Miłości.

Jezu, proszę Cię o dar miłości, która nie ocenia i nie porównuje, lecz uczy się dawać siebie w bezinteresownym darze.

——————————-

ks. Eduard Wasylenko – neoprezbiter z diecezji kamieniecko-podolskiej na Ukrainie

——————————-