Łaska poznania grzechu i doświadczenie uzdrowienia

Wtorek, VI Tydzień Wielkanocny, Rok C, II

Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny, Wspomożycielki Wiernych

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: „Dokąd idziesz?” Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, to poślę Go do was.
On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony».

(J 16, 5-11)

W dzisiejszej liturgii słowa poruszają mnie słowa, że obiecany przez Jezusa Duch Święty „przekona świat o grzechu”. Dać przekonać się o grzechu, zobaczyć swój grzech jest łaską. Dlaczego łaską? Łaską dlatego, że choroba zdiagnozowana może zostać poddana leczeniu. Grzech jest duchową chorobą, a zatem zobaczenie go może pomóc podjąć decyzję o leczeniu.

Jezus zaznacza, co jest jego powodem – „bo nie wierzą we Mnie”. Możemy zatem podać drogę uzdrowienia – uwierzyć w Chrystusa – Pana i Zbawiciela, który przebacza grzechy, usprawiedliwia, jedna nas z Bogiem Ojcem.

Przyjść do Zbawiciela i oddać Mu to, co jest naszą duchową chorobą, wierząc, że „On wziął na siebie nasze choroby (…)”
Prośmy Ducha Świętego, aby doprowadzał nas do całej prawdy o naszej duchowej kondycji.

——————————-

ks. Maciej Wilczek MS – duszpasterz w Warszawie

——————————-