DZIEWICA POCZĘŁA

IV Niedziela Adwentu, Rok A, II

Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, on bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: «Oto dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel», to znaczy Bóg z nami.
Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił Anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie.

(Mt 1, 18-24)

Dziewicze poczęcie Najświętszej Maryi Panny jest znakiem i zapowiedzią poczęcia się nowych ludzi, którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili [J 1, 13]. Tworzą oni nowy Lud Boży, nowy Naród Wybrany, Kościół. O przynależności do niego nie decydują już wyłącznie więzy krwi, ani narodowa czy kulturowa tożsamość, ale żywa wiara, stale odradzająca się w Duchu Świętym.

Dziewicze poczęcie Maryi nie jest więc jakimś redakcyjnym zabiegiem autora natchnionego, który z pomocą legendarnych, starożytnych obrazów, usiłuje ratować logiczną spójność opisu początków naszego zbawienia, ale pełnym konsekwencji, zapowiadanym przez proroków, Bożym planem, mocą którego, gdy nadzieje pełnia czasu, to, co dawne, minie, a wszystko stanie się dogłębnie i trwale nowe [por. 2Kor 5, 17]!

Z okazji nadchodzących świąt Bożego Narodzenia życzę wszystkim i sobie, aby mocą Słowa Bożego poczęło się w nas nowe, duchowe życie, i abyśmy zrodzili się do nowych postaw i czynów!

——————————-

ks. Dariusz Rozum MS – duszpasterz, rekolekcjonista, obecnie pracuje w Warszawie

——————————-