Dwa skrzydła

Piątek, III Tydzień Wielkiego Postu, Rok A, I

Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?»
Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».
Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary».
Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.

(Mk 12, 28b-34)

„Miłość człowieka czyni serce miękkim jak wosk, zaś miłość Boga odciska na nim swą pieczęć.

(św. Bonawentura)

Św. Augustyn te dwa przykazania porównuje do dwóch skrzydeł, którym mamy pozwolić rosnąć. „Jednym skrzydłem jest: «Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem» (Mt 22, 37). Ale nie pozostawaj tylko z jednym skrzydłem, ponieważ jeśli sądzisz, że masz jedno z nich, tak naprawdę nie masz nawet tego. Drugim skrzydłem jest: «Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego» (Mt 22,39). Bowiem, jeśli nie kochasz brata, którego widzisz, jak mógłbyś kochać Boga, którego nie widzisz? Dodaj zatem także to drugie skrzydło, abyś w ten sposób mógł latać” (św. Augustyn, Kazanie 68, 13).

Pierwsze skrzydło

Będę miłował Boga, ale dlaczego? Bo On pierwszy mnie umiłował. Będę kochał dlatego, że On wyprowadził mnie z mojej słabości. Kiedy byłem w kryzysie i wołałem do Niego, to przyszedł mi z pomocą. Mogę wołać za psalmistą: Ty jesteś moją tarczą, Ty jesteś moją skałą, Ty jesteś moim obrońcą…

Kocham Cię, Panie, dlatego, że zobaczyłem, jak Ty mnie kochasz!

Jest taka wiara, którą się widzi i to, co się widzi, ma moc zmienić życie człowieka. Tym, co się widzi, jest miłość do grzesznika… Bóg kocha mnie, grzesznika! Za mnie dał się ukrzyżować i dla mnie zmartwychwstał, abym kochając, mógł żyć!

Drugie skrzydło

Jest miłość, do której jest zdolny każdy człowiek. Miłość, która nie domaga się wiary. Polega ona na pomaganiu potrzebującym, otwieraniu drzwi własnego domu, wyciąganiu i dawaniu z szafy obuwia i odzieży, i jest zdolna też podzielić się pieniędzmi. Do takiej miłości jest zdolny każdy. Naprawdę każdy. Wystarczy odrobina dobrej woli. Jednak miłość bliźniego w ujęciu chrześcijańskim nie zamyka się tylko w takim wymiarze. Byłaby zbyt prosta!

Czytałem świadectwo jednego z artystów, w którym mówił o zawirowaniach w jego małżeństwie: zostawił żonę z dwojgiem dzieci i poszedł z inną, młodą kobietą, która po krótkim czasie odeszła od niego. Postanowił wrócić do żony. Prosił o wybaczenie, ale żona prośbę odrzuciła. Powiedziała nie!

Nasza droga do Nieba wiedzie przez miłowanie Boga i drugiego człowieka. Jednak miłość do drugiego, ta prawdziwa, głęboka, ta pomimo wszystko i ponad grzech drugiego jest możliwa tylko wtedy, kiedy jest w nas miłość Boga. Kto ma miłość Jezusa Chrystusa, ten ma w sobie przebaczenie. Kto tej miłości nie ma, sama dobra wola jest zbyt słaba, zwłaszcza gdy wina zraniła bardzo głęboko! Ale to w tym głębokim zranieniu ma objawić się nasza miłość do bliźniego!

Najważniejsze
Wszystko przemija, tylko miłość nie przemija. Miłość jest najważniejsza! Bo tylko na jej skrzydłach fruniemy do nieba!

——————————-

ks. Bohdan Dutko MS – dyrektor Centrum Pojednania ” La Salette”

——————————-