Czuwajcie więc i módlcie się

Niedziela, I Tydzień Adwentu, Rok C, II

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec huku morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.
Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie spadł na was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi.
Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym».

(Łk 21, 25-28. 34-36)

Dzisiaj w Ewangelii czytamy o powtórnym przejściu Jezusa w chwale. Dlatego On mówi: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”. W czym nam może dopomóc modlitwa? Co ona zmieni?

Każdego razu, kiedy stajemy do modlitwy, aby razem z Bogiem przeżyć to, co się wydarza w życiu, stajemy w Jego obecności, On jest bliski, tuż przy nas i w nas. Po to mówi „czuwajcie i módlcie się”, bo modlitwa to nie jest tylko prośbą Boga o coś albo oddanie mu długu za udzieloną pomoc. Modlitwa to zaproszenie Boga do naszej codzienności, aby naszą codzienność napełnił niebem, abyśmy potem i my zostali zaproszeni do Jego wieczności nie bojąc się jej, bo już tu na ziemi zaczęliśmy ją przeżywać.

Chryste, dzisiaj napełnij moje serce Swoją obecnością i Swoją wiecznością, abym się nie bał tego, co wydarza się w świecie wiedząc, że zbliża się nasze odkupienie i że niebo jest blisko, ono jest w nas.

——————————-

ks. Eduard Wasylenko – neoprezbiter z diecezji kamieniecko-podolskiej na Ukrainie

——————————-