Czwartek, XVIII Tydzień zwykły, Rok A, II
Święto Przemienienia Pańskiego
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego, Jana, zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: Twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło.
A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza».
Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie».
Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli.
A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się». Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».
(Mt 17, 1-9)
Święto Przemienienia Pańskiego może stać się dla każdego z nas szczególnym momentem, w którym przypomnimy sobie momenty bliskości Boga w naszym życiu. Sytuacje, kiedy mówiliśmy podczas modlitwy: Panie, dobrze, że tu jesteśmy.
Dzisiejsza Ewangelia zaprasza nas jednak krok dalej, w naszej pielgrzymce wiary. Widzimy Piotra Jakuba i Jana, których Jezus zabiera na Górę Tabor. Tam przemienia się wobec nich, ukazuje im swoją chwałę, czyli prawdę o tym, że jest Bogiem.
Nie czyni jednak tego po to, aby Jego uczniowie zachwycili się tym doświadczeniem.
Światło Góry Przemienienia ma pomóc im w przyszłości w walce z ciemnością, której doświadczą w Ogrodzie Getsemani, a także podczas męki i śmierci Jezusa. Dopiero wówczas zrozumieją sens tego wydarzenia, którego są świadkami na Górze Tabor. Moment bliskości Boga, zupełnie ich obezwładnia. Pragną trwać w tym miejscu jak najdłużej, stąd też Piotr proponuje, że zbuduje trzy namioty. Chcę po ludzku zrobić cokolwiek, aby chwila ta trwała jak najdłużej. Jednak to Jezus decyduje o tym, co będzie najlepsze dla Jego uczniów.
Z dzisiejszej Ewangelii płynie dla nas bardzo ważne przesłanie. Bóg przygotowuje nasze serca na trudne wydarzenia, byśmy pamiętając o Jego bliskości nie załamali się w wierze.
Każdy z nas ma własną Górę Tabor, osobisty Ogród Getsemani, Górę Kalwarii i zamknięty grób. W każdym z tych wydarzeń Bóg jest obecny w pełni.
Pamiętając o tym, nie ustaniemy w naszej życiowej pielgrzymce do miejsca, w którym codziennie będziemy mogli powiedzieć: Panie, dobrze, że tu jesteśmy.
——————————-
diakon Tomasz Skrzęta MS – WSD Księży Saletynów, Kraków
3-5 luty - Kurs Nowe życie z Bogiem
10–12 luty - Rekolekcje dla porzuconych
10-12 luty - Rekolekcje Trzeźwościowe
16-19 luty - Rekolekcje o spowiedzi z możliwością spowiedzi generalnej
3-5 marzec - Rekolekcje o miłosiernym Ojcu
21-23 kwiecień - Rekolekcje dla małżeństw niesakramentalnych