Czwarta Pieśń cierpiącego Sługi Jahwe (53 rozdział proroka Izajasza) to proroctwo o Mesjaszu (choć Żydzi odrzucają to odniesienie). Dla nas, chrześcijan, ten opis Izajaszowy aż nadto łączy się z tym, co Ewangeliści zapisali w odniesieniu do Męki i Śmierci Pana Jezusa.
Pan Bóg ofiarował nam swojego Syna, wydał Go za nas, za nasze grzechy (ofiara zastępcza), abyśmy my mogli żyć. To, co przeżywamy w Wielki Piątek to wielki hymn miłości Boga do człowieka, który sam z siebie przepadłby na wieczność. Tymczasem Izajasz opisuje Sługę Jahwe jako tego, który sam dobrowolnie oddaje swoje życie, jak baranek idący na rzeź, jak owca niema wobec strzygących ją. W jego ranach jest nasze uzdrowienie.
Jezu, ukryj nas w swoich ranach, zanurz nas w swojej Krwi, oręduj nieustannie za nami, którzy jesteśmy przestępcami, posiądź nas jako swój lud i doprowadź nas do Ojca. Tobie ufamy!
