Ten poniedziałek jest ostatnim dniem, który zamyka przypomnienie ostatecznego przyjścia Chrystusa jako Sędziego na końcu czasu. Jutro rozpoczyna się bezpośrednie przygotowanie do obchodów Narodzenia Pańskiego 2024. W tym roku będzie to także początek jubileuszu odkupienia datujący 2025 lat od Narodzenia Zbawiciela w Betlejem – w judzkiej ziemi.
Czytania dzisiejsze przypominają, że nawet oczywiste i skrupulatnie przygotowane plany ludzkie mogą lec w gruzach gdy do akcji wkracza Bóg. On nie pozwoli, aby historia potoczyła się w kierunku przez Niego niezaplanowanym. Ten, który miał przeklinać Izraela, zaczął go błogosławić – pod natchnieniem Ducha, który Balaama ogarnął.
Również Ewangelia przedstawia punkt zwrotny nauczania Jezusa – na parę dni przed Jego pojmaniem, sądem, męką i ukrzyżowaniem. Jezus pokazuje autorytetom społeczeństwa żydowskiego, że muszą się zdecydować, czy chcą zadowolić Boga, czy też ludzi. Przynajmniej uczciwie odpowiadają, że nie potrafią na to pytanie odpowiedzieć, bo NIC nie chcą stracić: ani poważania u ludzi, ani szacunku dla wyznawanej wiary. Jezus im pokazuje, że zupełnie nie rozumią historii, którą prowadzi Bóg.
My także tej historii do końca nie rozumiemy. Ale jeżeli z Boga nie rezygnujemy, to możemy się w przyszłości dowiedzieć, że stanowimy część Jego przemyślnego planu.
Warto tu przypomnieć wiersz Cypriana Kamila Norwida „Po to właśnie”, który pokazuje, jak trwanie przy Bogu może zamienić się w zrozumienie prawdy:
Coraz to z Ciebie jako z drzazgi smolnej
Wokoło lecą szmaty zapalone
Gorejąc nie wiesz czy stawasz się wolny
Czy to co Twoje będzie zatracone
Czy popiół tylko zostanie i zamęt
Co idzie w przepaść z burzą.
Czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament
Wiekuistego zwycięstwa zaranie?
Wiary dziś życzę Tobie, że zostanie
Bo na tej ziemi jesteś po to właśnie
By z ognia zgliszcza
Mógł powstać dyjament
Wiekuistego zwycięstwa zaranie
Czy wiesz, że jesteś po to właśnie!
Połóż rękę na sercu
Otwórz oczy szeroko i skacz!
Powiedz: Teraz lub nigdy
Zamiast: Będzie co ma być
I nie czekaj aż głód spełni
Twoje cierpienie! Tak!
