HOMILIA

Czwartek, V Tydzień zwykły, Rok B, I

Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes

(Mk 7, 24-30)

Wiara kobiety

„Wiara to dotykanie sercem.”
(św. Augustyn)

Jest ona poganką, pochodząca z Cezarei Filipowej, gdzie rodził się Kościół uniwersalny, otwarty dla całego świata. Właśnie tam miało miejsce uczynione przez Piotra pierwsze wyznanie wiary w Jezusa Chrystusa „Tyś jest Mesjasz, Syn Boga Żywego”. Tam Jezus Chrystus powiedział Piotrowi: „Ty jesteś Piotr, i na tej skale zbuduję mój Kościół”. I nie przez przypadek ta poganka tutaj wyznaje swoją wiarę.

Spotkanie

Za Jezusem chodziły tłumy z nadzieją uzyskania cudu uzdrowienia dla siebie czy też dla kogoś bliskiego. Tym razem stanęła przed Nim obolała kobieta, która prosiła o zmiłowanie dla swojej córki. Jezus w czasie spotkania z nią nie bawi się w żadne konwenanse. Traktuje tę kobietę obcesowo – gardząc, obrażając i poniżając ją. Czyni to wszystko po to, jak pisze św. Augustyn, aby objawiła się jej wiara. Takim zachowaniem Jezus przekreśla obrazy cukierkowatego i zniewieściałego Mistrza, jakiego wielu z nas w pobożności konserwuje.

Psy

Ona zaś w pokorze upada przed Jezusem. Czasownik „upaść” w języku greckim oznacza „zachować się jak pies, który kładzie się na ziemię”.
Ta kobieta jest poganką i na jej prośbę Jezus odpowiedział: „Nie jest dobrze zabierać chleb dzieciom i dawać go psom”.

Świat pogański dla Izraela to był świat psów. Porównał ją do psa. Nazwał ją psem! Ale ona nie obraża się, nie unosi honorem… Nie tylko przyjmuje urąganie i obelgi, ale jeszcze bardziej nalega i akceptując słowa Jezusa – mówi: „Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą z okruszyn, które spadają ze stołów ich panów.”

Wiara

Być może wcześniej słyszała, jak Mistrz nauczał: proście, pukajcie, wołajcie. I ona prosiła, błagała i wołała. Czyniła to z wielką pokorą i uniżeniem. Nic nie było w stanie zniechęcić jej i osłabić jej wiary, dlatego błagała natarczywie. I nagle usłyszała: „Niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz”. Zaraz potem Jezus uzdrowił jej córkę. Ta kobieta pokazuje nam, czym jest wiara i jak – mając ją – możemy stać się pokorni.

Kiedyś Mahatma Gandhi, zapytany przez chrześcijańskich misjonarzy, co powinni czynić, aby Hindusi przyjęli Chrystusową Ewangelię, odpowiedział: „Pomyślcie o tajemniczej róży. Wszyscy ją lubią, ponieważ wydaje piękną woń. A zatem wydawajcie piękną woń, moi Panowie….” Tą piękną wonią jest wiara, którą nam objawia kobieta kananejska – już nie poganka.

——————————-

ks. Bohdan Dutko MS – dyrektor Centrum Pojednania ” La Salette”

——————————-